Dag 6

Dag 6 • Niokolo Koba National Park
Vanmorgen stonden we om 6.30u op. Het was een niet zo hele comfortabele nacht. Om 24 uur ging de ventilator uit. Al snel was het erg zweterig.  Om 5 uur ging de fan weer aan.
Eerst ontbijten,  stokbrood met choco pasta en/of jam.
We vertrekken om 7uur met de bus naar het National Park. Daar stappen we om 8 uur over op een grote truck waar we met de hele groep op konden.
De tocht zou ongeveer 4.5 uur duren had Baba gezegd.
Er stapte een heel jonge chauffeur in de truck. Het leek wel of we mee gingen doen met de Dakar rally. Hij vloog als een malle over de smalle paden met enorme gaten en plassen. We hebben hem op de heenweg een paar keer tot kalmte moeten manen. We konden niets zien op deze manier natuurlijk. Als we iets zagen riepen we in het begin met zijn allen keihard "stop". Daardoor was hetgene wat we zagen natuurlijk allang gevlogen of het woud in gerend. 
We spraken af dat de ranger op de zijkant van de truck zou kloppen en dat de chauffeur dan zou remmen. Dit deed hij met zo'n kracht dat je bijna als je op het achterste stoeltje zat ineens op het voorste stoeltje kon zitten. Ongelooflijk,  niet te doen.
Desondanks zagen we toch bavianen, verschillende soorten antilopen, verschillende soorten vogels, zwijnen, waterbuffels, schildpadje en een African Wild dog.
Maar het meest zagen we de bijna uitgestorven diersoorten:" netweg" en "verweg" hahahahaha.
Halverwege gingen we in het park lunchen. Een stukje stokbrood, een ei en tomaat. Een stuk aardappel en kip. Als toetje een banaan.
De tocht duurde uiteindelijk twee keer zolang. We waren het spekzat en hebben onze rallychauffeur niet meer terug gefloten om rustiger te rijden op de terugweg.
Om 17 uur waren we weer terug op ons camp.
Daar hadden we even vrije tijd tot 19.30 uur, waarna het diner zou beginnen.
De meesten ploften met wat drinken en lekkers neer bij de rivierkant. Waar we een prachtig uitzicht over de Gambia rivier hebben.
Het diner was vandaag erg lekker. Rijst met zelfgemaakte saté saus en kip. Smaakte zeer goed.
Toetje een soort vanille vla/ pudding met een merengue en gecarameliceerde suiker.
Na het eten gingen we nog even provisorisch douchen en de laatste nacht in dit hutje.
Morgen gaan we nog een stapje terug in de tijd. In dat camp hebben we totaal geen elektriciteit.
Ik hoop dat we daarna snel weer WiFi hebben. Ik had mijn nieuwe telefoon hier even uit gedaan om energie te besparen.  Toen ik hem vanmorgen weer wilde aandoen moest ik pin ingeven. Ai die weet ik niet. Kan dus ook geen foto's meer maken. Daar baal ik van.
Zo snel mogelijk thuisfront vragen om door te geven en ik mijn mobiel weer aan kan zetten.