Negende dag
Door: Bianca
Blijf op de hoogte en volg Familie
01 Juni 2019 | Costa Rica, Abangaritos
Het is heerlijk met je snuit in de wind. Ik ga niet klagen maar het is vandaag enorm warm en een zeer hoge luchtvochtigheid.
Nu even chillen, want een deel van de groep is nu aan het paardrijden. Wij gaan vanmiddag na de lunch. Dat is beter dan is het nog warmer hahaha.
En je moet een lange broek en shirt met lange mouwen aan. Pffffff.
Om 13u was de lunch. Het belletje klonk weer en we mochten met ons bordje langs de dames.
De eerste ronde was een salade, sla, tomaat, broccoli, bloemkool, biet en een dressing. Daarna 2 soorten pasta met parmezaanse kaas. En als laatste schijven ananas, papaya blokjes en een soort cake.
We lieten het eten even een uurtje zakken en daarna zouden we gaan paardrijden.
Maar in de verte hoorden we steeds meer onweer aankomen. En het begon behoorlijk te waaien. Er waren geen lichtflitsen te zien. Het was dus nog even spannend of het überhaupt wel door kon gaan.
Het bleef nog wel even donderen maar we vertrokken toch. Ik overwon mijn angsten en klom op mijn paard. Het eerste half uur zat ik niet zo heel relaxt maar daarna ging Het een stuk beter. Mijn paard sjokte steeds als derde in rij en liet zich makkelijk " sturen". Halverwege stapten we even af bij een mooi plateau waar we een prachtig vergezicht hadden. Het valt niet mee om na een uur op een paard te hebben gezeten je been soepel over hem heen te slaan. En als je loopt weet je niet of je paard nou onder je billen vandaan is of niet hahaha. Wat zullen we morgen spierpijn hebben.
Na even gezeten en enorm gelachen te hebben met elkaar stapten we weer op. Het was even zoeken wel paard van jou was. Ze stonden allemaal door elkaar heen geparkeerd.
De terugreis namen we een verkorte route en stonden we na een half uurtje weer bij het beginpunt.
Daar even ons vochtgehalte weer op peil gebracht en het stank van de paarden uit je kleding laten waaien. Het zijn prachtige dieren maar alles ruikt daarna naar paard. Is toch niet zo fijn als dat straks allemaal weer de koffer in moet.
We gaan allemaal even douchen. Wij hebben aan de goede kant een huisje, wij hebben warm water. De ander kant allemaal niet. Dat is toch een stuk minder. Er zijn groepsgenoten die al 4 dagen geen warm water hebben. Zij hadden blijkbaar in de vorige lodges ook geen warm water. Daar zou ik niet zo heel blij mee zijn geweest.
We relaxen weer even 2 uurtjes en daarna gaan we met elkaar eten.
Om 19u inderdaad gegeten en even de dag met elkaar doorgekletst. En foto's met elkaar bekeken.
Ik merk aan mezelf dat ik met niemand meer wil kletsen,ben erg moe.
Je doet enorm veel indrukken op en we moeten ook weer wennen aan dit klimaat.
Ik rol om 20.15u mijn bed in. Het slapen gaat nog steeds niet top helaas.
De koffers voor morgen staan weer klaar voor het volgende avontuur.
Tot morgen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley