Achtste dag

En dan is het toch ineens een droge nacht en behoorlijk helder weer.
De boottocht gaat door. Yeahhhh
Om 7.30u vertrekken we en na een kwartiertje rijden staan we aan het strand.
De zee was toch nog wel woest. Na nog geen 10 minuten op zee spotten we de eerste dolfijnen al. Het is echt topsport om ze op de foto te krijgen. Als je er één zag en weer wilde afdrukken zat hij al aan de andere kant van de boot. Door al dat heen en weer gedraai werd ik toch lichtelijk zeeziek en heb me de rest van de tocht behoorlijk rustig moeten houden. We hebben echt tientallen dolfijnen boven water zien springen. Prachtig!!
Er is ook nog een poging gedaan om te vissen maar er was geen vangst.
Ook het snorkelen kon niet omdat er teveel regen was gevallen en het water donker en troebel was.
Eenmaal terug bij de huisjes hadden we 10 min om even op te frissen en vertrokken we naar de volgende plek. We gaan op weg naar een mooie ecolodge in de buurt van het nationale park Palo Verde. De vegetatie onderweg verandert aanzienlijk.
Onderweg stopten we weer bij een Subway voor een broodje.
Na nog eens een uur stopten we bij een tentje die ara's redde , bijvoerde en dan weer terug zetten in de natuur. Dit blijkt een zeer geslaagd project. We hebben er ook een flink aantal gezien. Ze verkochten daar ook heerlijke capuchino met een plak bananen cake met een dikke laag chocola erom. (Ik hoop dat op de terugweg het vliegtuig niet vol zit. Ik heb echt twee stoelen nodig na al het heerlijke eten in dit land. En twee weken lunch en avondeten in een restaurant ga je aan je kleren merken hahaha).
Na nog een uur rijden kwamen we aan op de plaats van bestemming.
Het zijn allemaal huisjes , midden in het oerwoud met uitzicht op een baai. Het is ADEMBENEMEND mooi.
Ik lig op dit moment in een hangmat op mijn eigen balustrade met uitzicht op een ondergaande zon dit verslag te typen. Zien jullie het een klein beetje voor je?
Maar.....................
Het is ook voor mij het meest gevreesde stukje van Costa Rica. Er zijn hier namelijk slangen, vogelspinnen en nog meer kruipende vriendjes. Wij nog niet maar andere groepsleden hebben al een flinke slang voorbij zien glijden. HELP!!
De huisjes zijn heel basaal. De kluis is een metalen kist in de kast met een hangslot hahaha. We vroegen ons al af waar het extra sleuteltje voor was. Duidelijk niet voor de brievenbus. Hahahaha
Het is hier al vroeg donker,  er is ons verzocht om zoveel mogelijk lichten dan toch uit te laten omdat dit beesten aantrekt. Nou geloof me ik sluit me op in het donker en kom er als het licht is weer uit.
Om 19u gaan we met zijn allen hier in restaurant bij de receptie eten. Er staat een lange tafel gedekt, een dame rammelt aan een belletje en wij mogen met ons bord langs een tafel waar allerlei heerlijke gerechten op staan. Er staan dames achter die net als in een gaarkeuken van alles een beetje op je bord scheppen.
Het smaakt opnieuw allemaal heerlijk.
Tijdens het eten komt er een stekelvarken voorbij. Deze woont onder het dak waar wij zaten te eten. Hij blijkt soms ook wel eens spontaan naar beneden te donderen. Wat een gekkigheid allemaal.
Na het eten gaat iedereen nog even op vogelspinnen jacht. Deze verdwijnen namelijk in holletjes in het gras. Na grondig speurwerk was er niets te vinden. Wat ontzettend jammer nou.
Noemi  de reisleidster denkt dat als de grond droger is ze er wel in de avond uitkomen. Ik hoop dat dit nog een dag of twee duurt, dan zijn wij namelijk weer weg haha.
Ron wil terwijl we richting ons huisje lopen nog even een ander pad in. Bewapend met zaklantaarn speuren we in het rond. Ik hoop vooral niets onverwachts tegen te komen. Ron om juist wel iets tegen te komen.  En laat er nou aan mijn kant een slang langs glijden. Natuurlijk.
Foto gemaakt en deze nog even laten zien aan de groep.
Nu in het huisje zoveel mogelijk alles in het donker doen. Want nogmaals er kan van alles op dat licht afkomen.
We horen weer allerlei nieuwe geluiden. Wat zal deze nacht brengen?
In ieder geval staan er morgen weer twee excursies op het programma.  Maar dat lezen jullie morgen.