Dag 6

Dag 6: Vandaag startte de dag druilerig en regenachtig. Was perfect de weergave van mijn fysieke welzijn.

Maar we gaan gewoon door en wel naar Betang Ai National Park.

We moeten ruim een uur met de bus en daarna stappen we over in een longtailboot. Met 3 of 4 personen kan je daarin. We gaan naar een iban stam midden in de jungle.

Het eerste stuk varen we over een groot stuwmeer. Prachtig groen/blauw van kleur. Het water is zo glad als een biljartlaken. Toch weet de bestuurder van de boot de golfjes, die gemaakt worden door andere bootjes die ons voorbij gingen, zo te pakken dat wij na 10 min geen droog stukje stof meer op ons lijf hadden. Ik vind dat echt een gave..... hahaha

Na een uur kwamen we aan bij het longhouse wat we gingen bezoeken. In dat huis leven 38 gezinnen onder één dak. Er moest na onze aankomst nog één boot komen met groepsgenoten. Aan de kade hebben we ongeveer 30 min gewacht, toen zijn we met de groep alvast naar het longhouse gelopen. Daar werden we heel gastvrij onthaald en kregen we thee en koffie.

Inmiddels was er een boot terug gevaren om te kijken waar de achterblijvers waren. Wat wij toen nog niet wisten is dat die boot de volledige route terug moest. De bestuurder van de boot met de achterblijvers was een oude baas van een jaar of 90 en besloot na de eerste bocht niet verder te varen. Hij was te bang. En omdat er verder niemand meer in de buurt was moest er letterlijk gewacht worden totdat er hulp zou komen op wat voor manier dan ook.

Toen de "reddende " boot na één uur arriveerde moesten de groepsgenoten midden op het stuwmeer overstappen van de ene longtail boot in de andere. ( zie je het voor je?........)

Zij hadden opnieuw een uur nodig om bij ons aan te sluiten.

Het programma wat oorspronkelijk max 2.5u zou duren werd nu een middagvullend programma.

Toen we compleet waren heette het stamhoofd ons welkom, bood zijn excuses aan over wat er gebeurd was en vertelde over hun traditionele leefwijze.

Daarna werden we uitgenodigd om een glaasje zelfgebrouwen rijstwijn te drinken. Zelfs de locals trokken na inname hiervan een vies gezicht. Dit was echt hilarisch. Het rook en smaakte ook naar spiritus, dus weg ermee.

De vrouwen hadden inmiddels een simpele maar smaakvolle lunch voor ons gemaakt. We kregen nog een blaaspijpdemonstratie en een traditionele dans werd er opgevoerd.

Oké, klein beetje commercieel was het wel.

De groep had etenswaren, snacks, tandenborstels en zeep voor 38 gezinnen gekocht en deze producten werden officieel overhandigd.

De iban is je een vreedzaam en gastvrij volk. Maar vroeger stonden ze bekend als koppensnellers.

Gelukkig hebben ze ons koppie er aangelaten...

Het was weer een uur varen terug en daarna moesten we nog 4 uur terug met de bus naar ons volgende hotel.

Het was een lange rit en we kwamen pas aan in het donker.

Gelukkig konden we daar in het restaurant nog wel iets eten.

We kregen een kamer dat heet sea view de luxe.

Ben heel benieuwd wat we morgen voor uitzicht hebben als we de gordijnen open schuiven.