Dag 14:

Dag 14:

We dalen vandaag weer af naar zee niveau .

Het klimaat zal daarmee ook weer veranderen. Daar gaan we het warme benauwde weer in. Kijk er nu al naar uit. Maar weet zeker als we daar straks weer zwetend inlopen, we met weemoed terugdenken aan de temperaturen die we de afgelopen dagen hadden.

Onderweg bezochten we de boeddhistische grottempel Perak Tong. Er werd gezegd dat er achter in de grot een trap was 472 treden tellend. Vrij stijl en soms glad met ongelijke treden. Maar als je deze uitdaging aan wilde gaan zou je beloond gaan worden met een waanzinnig uitzicht. Wel moest je dan meteen beginnen aan de klim anders dan kwamen we in tijdnood.

In de grot zagen we de trap en Ron en ik besloten het erop te wagen. Ik liep voorop en een prachtig hondje besloot mij voor te gaan. Parmantig dribbelde hij voor me uit.

Bij een eerste plateau keek hij me aan alsof hij wilde zeggen: "lieverd vanaf hier mag je het zelf doen".

De treden werden ongelijker en de trap smaller. Op een gegeven moment wilde ik me toch aan beide kanten vast houden aan de muurtjes, maar daar was aan beide zijden een mierensnelweg. En ik kan je zeggen het was spitstijd.

Toch moest ik mijn handen soms plaatsen, sommige mieren wandelden van pink naar duimzijde en dan weer van mijn hand.

Maar de brutaaltjes wisten mijn oksel te bereiken. Wild wapperend en zwaaiend probeerde ik ze af te schudden. Maar ik moest ook opletten dat ik natuurlijk niet van de trap af mieterde.

Het moet er komisch hebben uitgezien.

470, 471, 472..... yess ik was er.

Maar waar was nu het waanzinnige uitzicht?

Oké je kon ver kijken, maar aan de ene kant zag je industrie en aan de andere kant huizen en wel wat bergen.

Nergens natuurschoon. Dat was wel iets wat teleurstellend.

Terug naar beneden kwam er een vogel aanvliegen en belandde vlak bij mij in de boom. Natuurlijk wilde ik dit voor Ron vastleggen. Het bleek een havik te zijn.

Ron had beneden in de tempel prachtige fotos gemaakt van alle muurschilderingen.

Uiteindelijk gaan we naar het eiland Penang, een ware smeltkroes van culturen.

Om hier te komen moeten we over een brug van 13.5 km lang.

De stad Georgetown is minder modern dan KL.

We bezoeken het rijkversierde Chinese khoo kongsi clanhouse. In de street of harmony zijn alle religies in één straat terug te zien.

Opvallend is de straatkunst die je door de hele stad tegenkomt.

Ook nemen we een kijkje bij de Clan Jettie, een compleet dorp op palen boven het zeewater, waar Chinese vissersfamilies van oudsher wonen.

Het is nu wel een behoorlijk commercieel gebeuren geworden.

Morgen hebben we een vrij te besteden dag.

We gaan dan de hectiek van deze stad opnieuw verlaten en elders in een mooi gebied een fietstocht maken.